Blog
Διαβάστηκε 7614 φορές
Διαβάστηκε 2338 φορές
Διαβάστηκε 1903 φορές
Διαβάστηκε 2264 φορές
Διαβάστηκε 1809 φορές
Διαβάστηκε 1482 φορές
Διαβάστηκε 3196 φορές
Η βία απέναντι στα ζώα
Η βία απέναντι στα ζώα είναι ένα θέμα που
εγείρει πολλές συζητήσεις και σκέψεις. Ακούμε και διαβάζουμε διαρκώς, ειδικά
αυτές τις ημέρες, για κρούσματα βίας που έχουν ως θύματα μικρά και
ανυπεράσπιστα ζώα. Γιατί μερικοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτή την επιθετικότητα; Ας
εξετάσουμε, λοιπόν, το θέμα ενδελεχώς.
Αίτια εκδήλωσης του φαινομένου
Γιατί μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν βία απέναντι σε ένα ζώο, γιατί αντλούν ηδονή με το να βλέπουν ένα πλάσμα να πονάει και να υποφέρει; Τα ζώα είναι και αυτά ζωντανά πλάσματα που αξίζουν αγάπη και σεβασμό. Πολλοί θεωρούν λανθασμένα πως πρέπει να λογαριάζεται σοβαρά μόνο η βία απέναντι στους ανθρώπους, όμως αυτό είναι λάθος.
Μελετώντας μάλιστα τις βιογραφίες ανθρώπων που είχαν αξιοσημείωτη εγκληματική δράση, θα παρατηρήσουμε πως στα πρώτα τους βήματα είχαν εκδηλώσει εγκληματική συμπεριφορά απέναντι σε αυτά, είχαν σκοτώσει ή τεμαχίσει ζώα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα που ένας άνθρωπος είναι βίαιος απέναντι στα ζώα, αυτό κάνει ευκολότερο για εκείνον το να περάσει στην απέναντι όχθη και να συμπεριφερθεί βίαια και απέναντι σε άνθρωπο. Όταν ένα παιδί παρουσιάσει βία απέναντι σε ένα ζώο ή αισθάνεται ικανοποίηση με το να βλέπει το οποιοδήποτε πλάσμα να υποφέρει, αυτό θα πρέπει να κινητοποιήσει τους γονείς ώστε να ζητήσουν τη γνώμη κάποιου ψυχολόγου.
Η αγάπη και η βοήθεια προς
τα ζώα, αποκαλύπτει μία ευαίσθητη πλευρά του ανθρώπου η οποία επεκτείνεται και
στις σχέσεις του με τα άλλα άτομα στη ζωή του.
Σε αντίθεση με τα ζώα που εκτρέφονται για
τη διατροφή του ανθρώπου, μπορούμε να διακρίνουμε την έλλειψη της ευχαρίστησης
που χαρακτηρίζει πχ, έναν άνθρωπο που μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά και να
προετοιμάζει τα ζώα για σφαγή από κάποιον ο οποίος εσκεμμένα επιθυμεί να τα
πληγώνει και αντλεί ηδονή από τη
σωματική βλάβη που τους προκαλεί.
Ένας άνθρωπος που ασκεί βία σε ένα ζώο μπορεί
εκείνη τη στιγμή να ξεσπά σε εκείνο τον συσσωρευμένο θυμό του
και το γεγονός πως δεν μπορεί να τον ξεσπάσει σε κάποιο άλλο άτομο χωρίς να έρθει
αντιμέτωπος ο ίδιος με κυρώσεις. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να βλέπει το
ανυπεράσπιστο ζώο σαν ένα πλάσμα που να μπορεί να υποτάξει και χωρίς εκείνο να
μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά. Σε κάθε περίπτωση, η βία απέναντι στα ζώα
είναι δείγμα ενός ψυχικά αλλοπρόσαλλου ανθρώπου; Ο άνθρωπος που βιαιοπραγεί σε
ζώο, είναι έτοιμος να βιαιοπραγήσει και σε άνθρωπο.
Βοήθα
και συ στην άμβλυνση της βίας κατά των ζώων!
Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα ζώα από
τη βιαιοπραγία εις βάρος τους; Κάθε φορά που γινόμαστε μάρτυρες κάποιας
βάναυσης επίθεσης οφείλουμε να το καταγγέλλουμε στην αστυνομία η οποία θα
προβεί στη σύλληψη του δράστη. Η φροντίδα των ανυπεράσπιστων αδέσποτων και η
σίτισή τους όταν τηρούνται οι συνθήκες υγιεινής, είναι και αυτή απαραίτητη. Δε
δίνουμε ποτέ παράδειγμα βίας προς τα ζώα στα
παιδιά με το να χτυπάμε και να κακοποιούμε τα ίδια μπροστά τους, χαμογελώντας
απάνθρωπα πολλές φορές.
Το ίδιο το κράτος και η πολιτεία οφείλει να
φροντίσει τα ζώα που κακοποιούνται, να στειρώνει αυτά που χρειάζονται και να
θεσπίσει νόμους που θα τιμωρούν αυστηρότητα εκείνους που βιαιοπραγούν εις βάρος
τους.
Κλείνοντας, θυμάμαι τη φράση του σπουδαίου
φιλοσόφου Ιμμάνουελ Καντ: "Μπορείς να μάθεις πολλά για το χαρακτήρα ενός
ανθρώπου από τον τρόπο με τον οποίο φέρεται στα ζώα.’’
Συγγραφή
Άρθρου
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δημοσιογράφος
Διαβάστηκε 2107 φορές
Διαβάστηκε 1635 φορές
Διαβάστηκε 50718 φορές
Ολα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το καλαζάρ (λεισμανίαση).
Ολα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το καλαζάρ (λεισμανίαση).
Τι είναι:
Το καλαζάρ είναι μια παρασιτική νόσος, η οποία μεταδίδεται κατά κύριο λόγο από
μολυσμένη σκνίπα στα σκυλιά. Είναι μια νόσος που ευδοκιμεί στα εύκρατα και
τροπικά μέρη, όπου η ζέστη και η υγρασία ειδικά το καλοκαίρι δημιουργούν
ιδανικές συνθήκες για ένα συγκεκριμένο είδος σκνίπας. Η λεκάνη της Μεσογείου
είναι ένα από τα μέρη όπου το καλαζάρ βρίσκεται σε έξαρση, ειδικά το καλοκαίρι.
Πως μεταδίδεται:
Συνήθως μια σκνίπα τσιμπά ένα μολυσμένο ζώο, και έτσι μολύνεται και η ίδια με
το εν λόγω παράσιτο. Στο επόμενο γεύμα της, όταν θα τσιμπήσει το επόμενο σκυλί,
αυτόματα θα του μεταφέρει και το παράσιτο.
Η μετάδοση της νόσου από ζώο σε ζώο, ή από ζώο σε άνθρωπο είναι σπανιότατη έως
αδύνατη. Ενώ η μετάδοση μέσω της αλυσίδας "σκύλος-σκνίπα-σκύλος"
είναι ένα πάρα πολύ συχνό φαινόμενο.
Τι συμπτώματα έχει:
Αρχικά το ζώο μπορεί να νοσεί ή να είναι απλά φορέας του παράσιτου για πολλούς
μήνες, χωρίς να δείξει κανένα εμφανές σύμπτωμα. Συνήθως τα πιο υγιή σκυλιά με
ανεπτυγμένο ανοσοποιητικό σύστημα, μπορούν να είναι απλά φορείς του παράσιτου
για μεγάλο χρονικό διάστημα, και να νοσήσουν (να πολλαπλασιαστούν δηλαδή σε
αριθμό τα παράσιτα που βρίσκονται στο σώμα του σκύλου, σε τέτοιο βαθμό ώστε να
μπορούν να του πειράξουν ζωτικά όργανα), όταν κάποια στιγμή ο οργανισμός τους
βρεθεί σε αδυναμία.
Τα πρώτα κλινικά
συμπτώματα που μαρτυρούν την προσβολή από λεϊσμανίαση, είναι:
- απώλεια βάρους
- απώλεια ενεργητικότητας και εύκολη κόπωση
- δερματικές αλλοιώσεις στα πτερύγια των αυτιών και των βλεφάρων
- πιτυρίαση και κακή ποιότητα τριχώματος
- έντονο μεγάλωμα και κυρτότητα των νυχιών
- επίμονες εκκρίσεις από τα μάτια και τη μύτη, ρινορραγία - επίμονος βήχας
Όταν η
νόσος προχωρήσει, και δεν έχει χορηγηθεί καμία θεραπευτική αγωγή, προσβάλλονται
τα νεφρά και το ήπαρ, με αποτέλεσμα το σκυλί να εμφανίσει
αιμορραγίες και διάρροιες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο θάνατος
επέρχεται στο 80 έως 90% των νοσούντων ζώων.
Διάγνωση:
Η καλύτερη και ταχύτερη διάγνωση γίνεται μέσω αιματολογικών εξετάσεων, τις
οποίες είναι καλό να κάνουμε 2 φορές τον χρόνο προληπτικά (μια φορά τον Μάιο
και μια ακόμα στο τέλος του Σεπτεμβρίου, όπου τελειώνουν και οι ζέστες και
ξεκινά το φθινόπωρο), ώστε σε περίπτωση που έχει μολυνθεί το ζώο μας αλλά δεν
έχει εμφανίσει ακόμα κανένα σύμπτωμα, να το διαγνώσουμε έγκαιρα και να
χορηγήσουμε άμεση θεραπεία.
Όσο πιο γρήγορα γίνει η διάγνωση, και όσο μικρότερο δείκτη αντισωμάτων μας
δείξει η εξέταση (που σημαίνει μικρό αριθμό παράσιτων που δεν έχουν προλάβει να
πολλαπλασιαστούν), τόσο πιο σύντομη και αποτελεσματική είναι και η θεραπεία
στην συνέχεια.
Εκτός από την αιματολογική εξέταση, με την παραμικρή αλλαγή στην συμπεριφορά
του ζώου μας, αν παρατηρήσουμε αδιαθεσία, κόπωση, ανορεξία ή οποιοδήποτε από τα
προαναφερθέντα συμπτώματα, θα πρέπει άμεσα να επισκεφτούμε τον κτηνίατρο
για γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις.
Θεραπεία:
Όσο αφήνουμε το ζώο μας να νοσεί χωρίς να του χορηγούμε θεραπεία, τόσο αυτό
γίνεται φορέας και έμμεσος μεταδότης του παράσιτου, και τόσο αυξάνονται και
σοβαρεύουν τα συμπτώματα, με τελικό αποτέλεσμα τον θάνατο.
Η θεραπεία και η διάρκειά της, είναι εξειδικευμένες, και εξαρτώνται κάθε φορά
από τον δείκτη αντισωμάτων του ζώου, και από τα συμπτώματα που έχει εμφανίσει.
Η θεραπεία
συνήθως δεν αποσκοπεί στην απόλυτη εξαφάνιση των παράσιτων από το σώμα του
σκύλου, καθώς αυτό είναι μάλλον αδύνατο, αλλά περισσότερο στην καταστολή και
στην δραστική μείωση του αριθμού τους, ώστε αυτά να μην είναι ικανά να
επωαστούν και να πολλαπλασιαστούν.
Παρόλα αυτά, άπαξ και ο σκύλος μας μολυνθεί μια φορά με καλαζάρ, ακόμα και αν η
θεραπεία του θεωρηθεί επιτυχής, είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να υποτροπιάσει, ή
και να νοσήσει εκ νέου.
Γι' αυτό κρίνεται απαραίτητο μετά την θεραπεία του καλαζάρ να υποβάλουμε τον
σκύλο μας σε απαραίτητες προληπτικές αιματολογικές εξετάσεις, τουλάχιστον κάθε
εξάμηνο, ώστε να ελέγχουμε τον δείκτη των αντισωμάτων του και να μπορούμε να
επέμβουμε άμεσα και πάλι με θεραπεία, σε περίπτωση που αυτός είναι και πάλι
αυξημένος.
Πρόληψη:
Ο καλύτερος τρόπος για να προστατέψουμε το ζώο μας από το καλαζάρ, είναι η
πρόληψη.
Γι' αυτό καλό είναι να λαμβάνουμε τα παρακάτω μέτρα:
- Χορήγηση εντομοαποθητικής αμπούλας στον σβέρκο του σκύλου μας, μια φορά τον
μήνα
- τοποθέτηση αντιπαρασιτικού κολάρου, ειδικά από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο,
όπου οι σκνίπες βρίσκονται σε έξαρση
- ο σκύλος να βρίσκεται και να κοιμάται μέσα στο σπίτι το βράδυ, και όχι σε
υπαίθριο χώρο, διότι από το σούρουπο μέχρι την αυγή η σκνίπα είναι ενεργή, και
τότε τσιμπάει τα περισσότερα ζώα
- αν ο σκύλος βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο, καλό είναι να προστατεύουμε τον χώρο
που κοιμάται με μια σίτα, ώστε να μην μπορούν να περάσουν μέσα οι σκνίπες
- να μην βγάζουμε βραδινή βόλτα τον σκύλο μας ειδικά το καλοκαίρι, τις ώρες που
δρουν συνήθως οι σκνίπες
- τέλος, πρόσφατα κυκλοφόρησε και εμβόλιο για το καλαζάρ, το οποίο προστατεύει
τον σκύλο μας από την νόσο κατά 95%, οπότε είναι καλό να το συμπεριλάβουμε και
αυτό στον ετήσιο εμβολιασμό του σκύλου.
Αναρτήθηκε από My four-leg
Διαβάστηκε 1493 φορές
Διαβάστηκε 2078 φορές
Διαβάστηκε 8201 φορές
Διαβάστηκε 1591 φορές
Διαβάστηκε 6546 φορές
Πώς θα αγαπήσει ο σκύλος μας το crate (μεταλλικό κλουβί);
Η εμφάνισή του το αδικεί. Αυτό το κλουβί που θυμίζει... «φυλακή» δεν είναι τιμωρία αλλά ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για την εκπαίδευση, την προσαρμογή του σκύλου μας σε νέες καταστάσει και τη διόρθωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών.
Αυτό είναι ένα crate (μεταλλικό κουτί/κλουβί για σκύλους).
Παρά την κάπως «αυστηρή» όψη αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για την εκπαίδευση, την εκμάθηση «τουαλέτας» και τη διόρθωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών. Αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να βοηθήσει έναν σκύλο να μπει σε πρόγραμμα και να είναι πιο ισορροπημένος και ευτυχισμένος από ότι πριν, όταν στη ζωή του δεν υπήρχαν κανόνες και περιορισμοί.
Πού χρησιμεύει το crate;
1) Ζητήματα τουαλέτας
Χρησιμοποιώντας το φυσικό ένστικτο του σκύλου, να μην λερώνει εκεί που κοιμάται & εκεί που τρώει, με τη χρήση του crate μπορούμε εύκολα να ελέγξουμε την τουαλέτα με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης.
2) Περιορισμός για λόγους ασφαλείας ή… ευκολίας
Το crate μπορεί να καλύψει την ανάγκη που έχουμε να απομονώσουμε τον σκύλο προκειμένου να μην έχει πρόσβαση σε όλο το σπίτι, σε περιπτώσεις όπως για παράδειγμα: κατά την καθαριότητα του σπιτιού, όταν υπάρχει κάποια γιορτή – εκδήλωση, όταν υπάρχουν μικρά παιδιά (ή επισκέπτες) που δεν θέλουν επαφή με τον σκύλο κ.λπ.
Για την ασφάλειά του, κατά τη μεταφορά με αυτοκίνητο ή ΜΜΜ θα χρειαστεί να μπει σε ειδικό κλουβί ή κουτί. Αν είναι ήδη μαθημένος στο crate θα αντιμετωπίσει με λιγότερο άγχος μια δύσκολη μεταφορά (πχ. με αεροπλάνο) ή την παραμονή του, για νοσηλεία, στο κτηνιατρείο.
3) Καταστροφές στο σπίτι
Χρησιμοποιούμε το crate όταν θέλουμε να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο να μην κάνει ζημιές. Ως γνωστόν ο σκύλος αντιλαμβάνεται το «μάλωμα» που θα του κάνουμε ΜΟΝΟ εφόσον τον πιάσουμε επ’ αυτοφώρω να κάνει κάποια ζημιά. Αν, για παράδειγμα, λείπουμε και γυρίσουμε στο σπίτι και αντικρίσουμε τον κουβά με τα σκουπίδια σκορπισμένο μέσα στο σπίτι, είναι αδύνατον να καταλάβει ο σκύλος μας τον λόγο που τον μαλώνουμε. Μη βιαστούν κάποιοι να πούνε ότι «….ο δικός μου καταλαβαίνει, γιατί όταν γυρνάω και βρίσκω μια ζημιά, κρύβεται…». Ο λόγος που κρύβεται είναι επειδή έχει συνδέσει την είσοδο σας στο σπίτι με μάλωμα, γενικώς. Αν καταλάβαινε το λόγο που τον μαλώνετε δεν θα επαναλάμβανε τις ζημιές. Μέχρι να δείξουμε στο σκύλος -και να κατανοήσει- τι είναι αυτό που δεν πρέπει να κάνει, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον περιορισμό όσες ώρες λείπουμε ή δεν μπορούμε να τον επιβλέπουμε.
4) Καλύτερη συνεργασία
Όλα αυτά τα χρόνια που εκπαιδεύω σκύλους, διαπιστώνω κάθε φορά και πιο έντονα, πόσο πιο ισορροπημένοι και πειθαρχημένοι είναι οι σκύλοι που έχουν στο ημερήσιο πρόγραμμα τους κάποιες ώρες περιορισμού, σε σχέση με τους σκύλους που είναι διαρκώς ελεύθεροι.
Με τον καιρό θα ανακαλύψετε πολλές ακόμα χρησιμότητες του crate στην καθημερινότητά σας μαζί του. Για να μπορέσει όμως να λειτουργήσει επικοδομητικά θα πρέπει πρώτα ο σκύλος μας να το αγαπήσει και να το θεωρήσει σιγά-σιγά το ησυχαστήριο του. Το σπίτι του. Για αυτό, σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούμε το μεταλλικό κλουβί ως μέσο τιμωρίας
9 Κανόνες για να το αγαπήσει
1. Επιλέγουμε το κατάλληλο σε μέγεθος crate. Ο σκύλος πρέπει να μπορεί, με άνεση, να σταθεί όρθιος, να κάνει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό του, να ξαπλώσει τεντώνοντας τα πόδια του.
2. Τις πρώτες 1-2 ημέρες να έχουμε μόνιμα ανοικτό το crate και ο σκύλος μας να μπαινοβγαίνει όποτε αυτός θέλει.
3. Βάζουμε όλα τα γεύματα του, τις πρώτες ημέρες, μέσα στο crate με ανοικτή πάντα την πόρτα.
4. Μπορούμε επίσης, τις πρώτες ημέρες, να πετάμε μέσα στο crate κάποιες λιχουδιές, παρακινώντας έτσι το σκύλο να μπεί μέσα.
5. Είναι σημαντικό να μη συνδέσει ο σκύλος την είσοδο του στο crate με αρνητικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, να μην μπει εκεί για τιμωρία.
6. Αρχίζουμε από την 3η – 4η ημέρα να κλείνουμε την πόρτα για κάποια λεπτά, όσο ο σκύλος μας τρώει, όταν του έχουμε δώσει ένα κόκκαλο για να φάει, όταν απασχολείται με κάποιο παιχνίδι και στη συνέχεια, την ανοίγουμε σα να μην άλλαξε κάτι.
7. Από την 4η – 5η ημέρα και ενώ έχουμε συνδέσει το crate με θετικές καταστάσεις, αρχίζουμε και τον αφήνουμε κάθε μέρα όλο και περισσότερη ώρα περιορισμένο, αναλογιζόμενοι πάντα τις ανάγκες του για τουαλέτα, εκτόνωση κ.λπ. Για παράδειγμα, ανά 3-4 ώρες θα πρέπει να βγεί για την απαραίτητη βόλτα.
8. Το πρώτο βράδυ που θα κληθεί να κοιμηθεί όλη τη νύχτα στο crate είναι σημαντικό να έχει προηγηθεί μια μεγάλη βόλτα ή/και παιχνίδι για εκτόνωση έτσι ώστε, εξαντλημένος και ικανοποιημένος, να πέσει για ύπνο.
9. Από την 6η – 7η ημέρα ο σκύλος μας περιμένουμε να έχει εξοικειωθεί πλήρως με το crate και να μη διαμαρτύρεται, τουλάχιστον έντονα.
Στόχος είναι κάποια στιγμή ο σκύλος μας να επιλέγει το crate για την ξεκούραση και την ασφάλειά του. Μην παρεξηγηθείτε αν ξαφνικά, κάποια στιγμή, σας αφήσει σύξυλους (εσάς ή τα παιδιά σας) και αποσυρθεί εκεί για να βρει την ησυχία του. Αυτό είναι το ζητούμενο. Η εκπαίδευση στο crate έχει ολοκληρωθεί! Πλέον θα πρέπει -όλοι στην οικογένεια- να σέβεστε τον προσωπικό του χώρο – το ησυχαστήριό του.
Τι ΔΕΝ πρέπει να κάνω;
Δεν πρέπει να ανοίξουμε στο σκύλο την ώρα που διαμαρτύρεται ή κλαίει, γιατί θα μάθει ότι αυτός είναι ο τρόπος (φωνές, κλάματα κ.λπ.) που θα αποκτά την ελευθερία του.
Να αφήνω παιχνίδια μέσα στο crate;
Όχι. Όλοι όσοι γεμίζουν το χώρο του σκύλου τους με παιχνίδια σύντομα συνειδητοποιούν ότι μπορεί να ασχοληθεί στην αρχή για λίγο, αλλά σύντομα τα βαριέται και από τη 2η ημέρα δεν ασχολείται, πλέον, με κανένα από αυτά. Ένα, μόνο, παιχνίδι αρκεί τη φορά. Μπορούμε να το αφήνουμε για συγκεκριμένο χρόνο και, εν συνεχεία, το αποσύρουμε και το αποθηκεύουμε στο συρτάρι μας.
Να υπάρχει μόνιμα φαγητό και νερό;
Όχι. Το φαγητό, για όσους ενδιαφέρονται να έχουν ένα συνεργάσιμο σκύλο (ανεξάρτητα από τη χρήση ή όχι crate), είναι συγκεκριμένες ώρες κάθε μέρα και για συγκεκριμένο διάστημα (περίπου 30 λεπτά). Στη συνέχεια το φαγητό «εξαφανίζεται» είτε φάει είτε δεν φάει ο σκύλος, μέχρι το επόμενο γεύμα.
Το νερό επίσης δεν χρειάζεται να είναι μέσα στο crate δεδομένου ότι ο σκύλος ανα 3-4 ώρες θα είναι ελεύθερος να πιει όσο θέλει. Εξαιρούνται οι καλοκαιρινοί μήνες, όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές. Τότε, είτε θα πρέπει να βγάζουμε συχνότερα το σκύλο μας για βόλτα και νερό είτε θα πρέπει να έχουμε νερό μέσα στο crate.
Πόση ώρα μπορεί να μείνει στο crate;
Σε ότι αφορά τα κουτάβια, ποτέ δεν πρέπει να ξεπερνάμε τις 3-4 ώρες. Τα ενήλικα σκυλιά μπορούν να μείνουν λίγο παραπάνω, με βασική όμως προϋπόθεση να τους προσφέρουμε καθημερινά τουλάχιστον 2 καλές βόλτες για την εκτόνωσή τους καθώς και κάποιες ώρες ελευθερίας, εντός του σπιτιού, στο μπαλκόνι, στον κήπο κ.λπ.
Εξαιρείται το βράδι. Ο σκύλος, ανεξαρτήτως ηλικίας, μπορεί να παραμείνει καθ’ όλη την διάρκεια του ύπνου στο crate.
Από τον εκπαιδευτή Θωμά Αναστασιάδη
Πηγή: www.trihes.gr
Διαβάστηκε 2484 φορές
Διαβάστηκε 1595 φορές
Διαβάστηκε 1842 φορές
Διαβάστηκε 1595 φορές
Διαβάστηκε 2566 φορές